Akwaterm

Ogrzewanie podłogowe

Ogrzewanie podłogowe jest idealnym rozwiązaniem dla osób posiadających domy jednorodzinne. Ten rodzaj ogrzewania jest bardzo popularny wśród mieszkańców Europy Zachodniej, gdzie stał się niemal standardem. W Polsce to rozwiązanie spotyka się z coraz większym zainteresowaniem.

Zalety ogrzewania podłogowego

Ogrzewanie podłogowe zapewnia najbardziej komfortowy dla organizmu człowieka równomierny rozkład tzw. pionowy rozkład temperatury w całym pomieszczeniu. Wyższa temperatura przy podłodze, a niższa na poziomie głowy daje optymalny komfort cieplny. Jest również sprzyjające dla alergików, bo nie powoduje krążenia cząsteczek kurzu. Ciepła podłoga i optymalny rozkład temperatury umożliwia obniżenie temperatury powietrza w ogrzewanym pomieszczeniu nawet o 2^oC w stosunku do pomieszczeń ogrzewanych za pomocą grzejników. Obniżenie temperatury odbywa się przy zachowaniu takiego samego komfortu cieplnego. Przekłada się to na obniżenie kosztów ogrzewania. Niska temperatura pracy instalacji umożliwia efektywną współpracę z kotłami kondensacyjnymi oraz pompami ciepła. Dzięki ukryciu elementów grzejnych w posadzce daje większe możliwości kształtowania wnętrza. Wysoka jest również trwałość takiej instalacji. Działa długo, bo materiały są eksploatowane w niskich temperaturach i ciśnieniu. Producenci oceniają trwałość na 50 lat użytkowania, oczywiście pod warunkiem prawidłowo wykonanej instalacji. System taki można też precyzyjnie regulować. Temperaturę w poszczególnych pomieszczeniach można ustawić niezależnie, co pozwala na zaoszczędzenie do 20% energii.

Konstrukcja podłóg grzejnych

O ogrzewaniu podłogowym naszego domu trzeba podjąć decyzję na początku jego koncepcji - trzeba uwzględnić ten zamiar w projekcie budowlanym. Wodne ogrzewanie podłogowe musi być starannie zaprojektowane i wykonane. W projekcie określone są m.in. parametry pracy instalacji, materiał rur, ich średnice i grubość ścianek, sposób ułożenia w pomieszczeniu, w tym także odległość między przewodami, rozmieszczenie rozdzielaczy i sposób regulacji systemu. Koszty wykonania projektu nie są wysokie w porównaniu z nakładami finansowymi, jakie trzeba ponieść na wykonanie systemu oraz zakup automatyki. Już na etapie projektu trzeba ustalić rozmieszczenie mebli i innych sprzętów oraz ewentualne ułożenie dywanów, aby precyzyjnie określić rzeczywistą wielkość powierzchni grzejnej. Projektant musi też zaprojektować strefy brzegowe, w miejscach gdzie jest to wymagane, np. przy ścianach z dużymi przeszkleniami, przy wyjściach na tarasy czy balkony. Przed ułożeniem ogrzewania podłogowego inwestor powinien dosyć dokładnie zaplanować rozkład pomieszczeń oraz elementów takich jak brodziki prysznicowe, wanny, ponieważ podczas układania rur ogrzewania podłogowego omija się te miejsca. Pozwala uniknąć ewentualnego uszkodzenia instalacji grzewczej podczas montowania elementów wyposażenia łazienki, jak i wysuszania syfonów kanalizacyjnych,co powodowałoby pojawianie się brzydkiego zapachu.
Podstawowym założeniem konstrukcji podłóg grzejnych jest stosowanie takich izolacji, aby ilość ciepła jaka przepływa do dołu tj do ziemi lub pomieszczenia znajdującego się pod podłogą , była mniejsza niż 10% ilości ciepła przekazywanego do pomieszczenia ogrzewanego. Jako materiał izolacyjny najczęściej stosuje się styropian o gęstości 30 kg/m³ o odpowiedniej grubości, lub złożony z kilku warstw. Moc grzejnika podłogowego określa się na podstawie zapotrzebowania na ciepło danego pomieszczenia. W uproszczeniu przyjmuje się, że optymalne wartości zapotrzebowania na ciepło wynoszą 120-150 W/m² dla łazienek i przedsionków, a 80-100 W/m² dla pozostałych pomieszczeń. Zanim zacznie się układać ogrzewanie podłogowe należy najpierw odpowiednio przygotować podłoże. Warto sprawdzić, czy warstwa chudego betonu jest równo ułożona i zachowuje poziom. W przeciwnym razie po ułożeniu rur ogrzewania wylewka jastrychu nad nimi może mieć różną grubość w poszczególnych częściach danego pomieszczenia przez to efektywność grzania może być różna w różnych częściach domu. Drobne nierówności można wyrównać piaskiem, natomiast wszelkie duże, stwardniałe odpryski betonu należy dokładnie skuć. Na całej powierzchni podłogi rozkładamy warstwę styropianu. Po ułożeniu styropianu trzeba go przykryć warstwą specjalnej folii, która odbija promieniowanie cieplne we właściwym kierunku i zwiększa efektywność grzewczą. Przy układaniu ogrzewania podłogowego należy zawsze pamiętać o taśmach dylatacyjnych przy ścianach oraz takich elementach jak kolumny czy podpory. Rola dylatacji polega na przejmowaniu naprężeń jastrychu (płyty grzewczej), które powstają podczas zmian temperatury. Rury ogrzewania podłogowego powinny być umieszczone w wylewce na głębokości od powierzchni górnej nie mniejszej niż 4,5 cm. W przypadku, gdy zachowanie tej odległości jest niemożliwe należy położyć siatkę zbrojeniową. Nie należy betonować złączek w podłogach oraz stropach, ze względu na możliwość występowania dużych sił nacisku, co w rezultacie może doprowadzić do awarii instalacji. Rury ogrzewania podłogowego przebiegające pod drzwiami i różnego rodzaju przejściami powinny być zabezpieczone karbowanymi rurkami osłonowymi. Pozwala to uniknąć ich zagięcia lub uszkodzenia. Rury powinny być trwałe, odporne na odpowiednią temperaturę i ciśnienie. W praktyce oznacza to, że rury muszą być przystosowane do pracy w temperaturze do 70^oC i ciśnieniu roboczym do 0,3 MPa. Muszą też być szczelne na dyfuzję tlenu, który może powodować korozję stalowych elementów instalacji, np. kotłów. Najczęściej do ogrzewania podłogowego stosuje się rury z tworzyw sztucznych z barierą antydyfuzyjną, lub wielowarstwowe z wkładką aluminiową wykonane z polietylenu sieciowanego oraz polibutylenu. Rury układa się w pętle. Wykonawca tak powinien dobierać długość przewodów, aby poszczególne pętle układane były z jednego odcinka. W pomieszczeniu, zależnie od jego wielkości, może być jedna lub kilka pętli. Zwykle długość pojedynczej pętli nie powinna przekraczać 120 m. Odległości między przewodami muszą być zgodne z projektem. Zaleca się, aby wynosiły od 10 do 30 cm. Pętle mogą mieć układ ślimakowy (spiralny), lub meandrowy.

Układ spiralny	Układ meandrowy

Zaletami ułożenia w spiralę jest to, że na przemian występują rury o wyższej i niższej temperaturze. Pozwala to na uzyskanie w pomieszczeniu najbardziej równomiernego rozkładu temperatury. Często w strefach brzegowych, pod ścianą zewnętrzną lub oknami, rury układa się gęściej (odstępy mogą wynosić nawet 5 cm). W miejscach tych są bowiem większe straty ciepła. Rury ogrzewania podłogowego są przytwierdzane do podłoża najczęściej za pomocą specjalnych uchwytów (klipsów mocujących). Wbijają się one w ułożony na podłodze styropian. W przypadku użycia jako górnej warstwy materiału izolacyjnego specjalnych mat profilowanych rury wciska się w odpowiednie występy w tych matach. Przy układaniu należy pamiętać o przestrzeganiu minimalnego promienia gięcia rur. Oba końce pętli należy podłączyć do rozdzielacza dzięki któremu zasilane są poszczególne wiązki ogrzewania.

Podłączenie rur do rozdzielacza

Każda pętla składa się z obiegu właściwego, tzn. tego, który znajduje się w miejscu docelowym w postaci ślimaka oraz części transferowej, tj. odcinka między obiegiem właściwym a rozdzielaczem. Przyjmuje się, że część transferowa nie powinna być dłuższa niż 10 m. Chodzi o to, by ogrzana woda oddawała energię w miejscu docelowym, a nie wcześniej. W związku z tym lokalizacja rozdzielacza oraz pomieszczeń, które on obsługuje, powinna być taka, aby można spełnić owo zalecenie. Przed zabetonowaniem rur ogrzewania podłogowego należy wykonać próbę szczelności. Następnie zalewa się je betonem z dodatkiem plastyfikatora. Posadzka taka powinna być sezonowana przez 21 do 28 dni. Czas ten jest niezbędny na odpowiednie związanie i wyschnięcie betonu. Zbyt szybkie uruchomienie instalacji grzewczej mogłoby doprowadzić do popękania płyty grzewczej. Po sezonowaniu można uruchomić ogrzewanie. Następuje wówczas dwutygodniowy proces wygrzewania betonu. Dopiero po tym okresie (w czasie którego jastrych traci resztki związanej w nim wody), można przystąpić do wykonywania podłóg.
Instalację ogrzewania podłogowego należy wykonać zgodnie z projektem technicznym i przestrzegać dokładnie zaleceń producenta systemu. Lepiej cały system nabyć u jednego producenta, mimo, że taniej byłoby poszczególne materiały i urządzenia kupić u różnych dostawców. Materiały te mogą ze sobą źle współpracować, co może doprowadzić do nieprawidłowej pracy instalacji. Rur ogrzewania podłogowego nie układa się w temperaturze niższej niż 5^oC. Stają się one wtedy znacznie bardziej kruche i łamliwe. W czasie układania należy również unikać zbyt dużych zmian temperatury. Przed uruchomieniem instalacji trzeba ją dobrze odpowietrzyć.