Akwaterm

Dlaczego warto instalować wentylację mechaniczną?

Wentylacja mechaniczna z odzyskiem ciepła skutecznie wentyluje pomieszczenia poprzez właściwą wymianę mas powietrza zużytego i świeżego z zewnątrz. Jednocześnie wymusza wymianę ciepła między przepływającymi strumieniami obu mas powietrza. Latem oznacza to ochładzanie powietrza napływającego z zewnątrz a zimą jego ogrzewanie. Oznacza to znaczące oszczędności energii potrzebnej do ogrzewania czy klimatyzowania pomieszczeń. Charakterystyczne obecnie dążenie do minimalizacji strat ciepła przez jak najskuteczniejsze uszczelnianie budynków powoduje koncentrację dwutlenku węgla, pary wodnej, kurzu, itp. w pomieszczeniach. Ułomności wentylacji naturalnej, wynikające z jej uzależnienia od warunków zewnętrznych, skłaniają część inwestorów budujących domy jednorodzinne do zastosowania wentylacji mechanicznej. Jedynie w wyjątkowych sytuacjach stosuje się wentylację nawiewno-wywiewną bez wymienników ciepła. Na potrzeby budownictwa jednorodzinnego produkowane są kompaktowe centrale wentylacyjne o odpowiednich dla potrzeb typowego domu parametrach technicznych. Zwykle w zwartej obudowie znajdują się wentylatory nawiewny i wywiewny, filtry powietrza, wymiennik lub wymienniki ciepła, niekiedy grzałki lub nagrzewnice. Centrale te służą do budowy systemów w układzie sieci przewodów z przewodem głównym lub w układzie kolektorowo-rozdzielaczowym.

Elementy systemu wentylacyjnego

Rekuperator

W zależności od konstrukcji wymienników ich sprawność temperaturowa podawana przez producentów mieści się w zakresie 50-90%. Najczęściej stosowane rekuperatory (czyli wymienniki, w których nie dochodzi do mieszania strumieni powietrza nawiewnego z wywiewnym) krzyżowe mają sprawność ok. 60%. Wyższą sprawnością, dochodzącą do 90%, charakteryzują się przeważnie rekuperatory przeciwprądowe oraz spiralne o zmiennych kierunkach przepływu powietrza w obrębie jednego wymiennika. Dobór odpowiedniej centrali wentylacyjnej z rekuperatorem dla danego obiektu ma kluczowe znaczenie dla optymalnej pracy całego systemu. Centrala wentylacyjna pracująca w domu mieszkalnym powinna charakteryzować się wysokimi parametrami technicznymi przy jak najprostszej konstrukcji. Centralę wentylacyjną ustawiamy na stabilnym podłożu, pamiętając by nie znajdowała się bezpośrednio przy sypialni ze względu na hałas wytwarzany przez wentylatory. Centralę podłącza się do sieci elektrycznej 230V. Odpływ skroplin może być podłączony do sieci kanalizacyjnej.

Przykład budowy i zasada działania rekuperatora

Czerpnia

Czerpnia służy do zasysania z zewnątrz świeżego powietrza. Czerpnie najlepiej montować na ścianach zewnętrznych budynku z dala od okien, o ile to możliwe od strony nawietrznej budynku (wytworzy to pewne nadciśnienie nawiewu względem wywiewu, korzystne w przypadku, gdy urządzenie z różnych przyczyn nie pracuje). W przypadku, gdy do czerpni nie ma dogodnego dostępu z zewnątrz, nie należy stosować siatek ochronnych w kratkach. Z czasem gromadzące się na siatce zanieczyszczenia spowodują dodatkowe, opory i mogą być źródłem hałasu.

Wyrzutnia

Wyrzutnia służy do usuwania zużytego powietrza na zewnątrz. Wyrzutnia może być wykonana jak czerpnia i zamontowana na ścianie zewnętrznej budynku. Wyrzutnia może być źródłem hałasu, dlatego nie należy montować jej przy oknach sypialni. Do wyrzutu powietrza można wykorzystać kanały wentylacji grawitacyjnej. Wybierając miejsce usytuowania wyrzutni na ścianie należy zwrócić uwagę na to czy: czerpnia powietrza, usytuowana na tej samej ścianie budynku, znajduje się poniżej lub na tym samym poziomie,co wyrzutnia w odległości co najmniej 1,5 metra, okna znajdujące się na tej samej ścianie oddalone są w poziomie co najmniej 3 metry od wyrzutni, a poniżej lub powyżej wyrzutni, co najmniej o 2 m, przeciwległa ściana sąsiedniego budynku z oknami znajduje się w odległości co najmniej 10 metrów, lub bez okien w odległości co najmniej 8 m.

Kanały wentylacyjne

Kanały wentylacyjne dzielimy na główne - to to odcinki kanałów dochodzące bezpośrednio do centrali po stronie nawiewu, wywiewu, wlotu i wylotu oraz odgałęźne - łączące kanały główne z anemostatami.
Sposób prowadzenia kanałów może być dowolny. Należy jedynie unikać nagłych załamań i ostrych łuków. Stosunkowo najprościej rozprowadza się kanały na poddaszu. Jako wyciągi można wykorzystać istniejące kominowe kanały wentylacyjne. Na kanały wentylacyjne najlepiej nadają się izolowane przewody o właściwościach tłumiących hałas. Wszystkie kanały powinny mieć izolację grubości min. 25 mm. Jednak, kanały prowadzone np. przez nieocieplone poddasze należy dodatkowo od strony nawiewu oraz wywiewu zaizolować wełną mineralną o grubości min. 50 mm.

Przykłady kanałów wentylacyjnych
Spiralny sztywny	Elastyczny izolowany	Elastyczny nieizolowany

Anemostaty

Anemostaty dzielimy na nawiewne oraz wywiewne.
Anemostaty nawiewne, zwykle regulowane, umożliwiające sterowanie ilością powietrza nawiewanego montuje się w suficie wszędzie tam, gdzie niezbędny jest napływ świeżego powietrza np. w sypialni, pokoju dziennym, gabinetach. Miejsce nawiewu powinno być umieszczone najlepiej z dala od drzwi, w okolicach okien i nie nad miejscem przebywania ludzi.
Anemostaty wywiewne montuje się w łazienkach, toaletach, garderobach, pomieszczeniach gospodarczych. Należy pamiętać,że powietrze powinno mieć zapewniony swobodny przepływ od nawiewników do wywiewników, czyli z pokoi do łazienki i kuchni. W tym celu drzwi do tych pomieszczeń powinny być tak skonstruowane, aby ten przepływ umożliwić.